Net als je denkt dat er niks meer mis kan gaan..

Zo alweer een paar dagen geleden dat we weer een blog hebben geplaatst. Allereerst om mee te beginnen we maken het goed en hebben net een paar dagen La Paz achter de rug. Maar laten we bij het begin beginnen en dat is weer met een bus..

Dit keer de bus van Puno naar La Paz. Ook vandaag moeten we om 6.30u de taxi naar het busstation. Deze is netjes op tijd en dus vandaag geen gekke verrassingen of verder moeten lopen. Op het station lopen we naar de gate van de bus en daar begint een vrouw die net als heel veel geen Engels spreekt, iets over tax te zeggen. Ik begrijp dat er iets van extra betaald moet worden om naar de bus te mogen. Dat doen we netjes en we wachten op de bus. Deze zou om 07.00u vertrekken maar dat is op boliviaanse tijd ruim 30 min later voor hij er is. Verder geen probleem we hebben geen haast. De Amerikanen uit de inca trail komen we weer tegen, toevallig.

We vertrekken naar La Paz en passeren op een gegeven moment de grens van Bolivia. Al ons contant hebben we netjes van te voren op gemaakt zodat we niks te veel over houden. De grensovergang gaat soepel en we vervolgen onze weg. We komen aan bij Copacabana (aan lake titicaca) en daar stapt een vreemde man in de bus. Hij wil geld voor het inkomen van de stad. Hele verhalen tegen ons in het Spaans en hij laat zien hoe geld eruit ziet.Alsof we dat niet weten maar we hebben niks meer. Uiteindelijk loopt hij naar de andere passagiers die netjes betalen. Dan komt hij weer bij ons en ik bied hem een euro aan..Veel meer waard maar deze wil hij niet hebben en de vriendelijke man loop de bus weer uit.. Heel appart zeiden we tegen elkaar.

Dan de volgende verrassing, in het stadje Copacabana stopt de bus.Tijd om te lunchen dachten wij en in het Spaans wordt er vanalles gezegt. We moeten alle spullen mee nemen en uitstappen, onze backpacks worden uit de bus gegooid en nu blijkt we hebben kort tijd wat te gaan lunchen en moeten daarna in een andere bus verder.. Ook de Amerikanen begrijpen er niks van maar we doen maar wat gevraagd wordt en vervolgen (later dan weer aangegeven natuurlijk) onze weg naar La Paz.

We vallen even in slaap en worden wakker omdat deze bus ook weer stil staat. We kijken uit het raam en zien water... Uuhm oke, weer word er in het Spaans geroepen dat we de bus uit moeten wat we natuurlijk weer doen. We moeten met een veerpontje het meer over, een super grote oversteek voor een grote bus en wij moeten een kaartje kopen voor een klein bootje. Eigenlijk verbaast ons hier niks meer.

Gelukkig zijn we in La Paz uitgekomen wat echt een mega grote stad is midden in een vallei. Overal huisjes en erg tof om te zien bij avondlicht. Wel heel koud en het ligt ook hoog. In het hotel leggen we onze spullen neer en frissen op zodat we daarna de stad in kunnen. Even zoeken zo in de avond waar alles is en wat blijkt het is een of ander feest weekend in La Paz, iets van vieren van een revolutie. Er zijn een hoop optredens in de stad en echt mega druk. Wel gezellig alleen jammer dat het net wat gaat regenen en het heel koud is.

De volgende dag gaan we La Paz verkennen. We hebben geluk en het is prachtig weer. We nemen verschillende kabelbanen helemaal naar de top van de stad en we verbazen ons over het uitzicht.
Vandaag is ook de finale van het WK en de hele stad kijkt dit. Wij pakken rond 11 uur koffie met een gebakje en kijken in dat koffierestaurantje ook het WK. Heel grappig om dit te kijken met koffie en gebak in plaats van met bier en chips.

De rest van de dag bekijken we een kathedraal, wandelen we door de straten. Er zijn veel festiviteiten aan de gang en er hangt en gezellige sfeer in de stad. We hebben morgen ook nog een redelijk lange dag hier te gaan dus even bedenken wat we kunnen gaan doen. Twee dagen stad is wel erg veel , op trip advisor stond iets over the most dangerous road om te mountainbike. Deze lijkt mij erg gaaf maar Mark niet zo. Dit kan helaas ook niet want dat is en dagvullend programma. Wel is het mogelijk om de berg Chacaltaya te gaan bezoeken. Deze is op de top 5400m hoog. Ook heel tof! We checken hoelaat onze vlucht morgen gaat en boeken deze ochtend activiteit.
Mutsen en warme kleren worden aangeraden boven op de berg dus we scoren nog snel een muts. In de stad op het plein is een straat artiest aan de gang die je vanaf de trappen kan bekijken. Heerlijk in het zonnetje bekijken we dit.. Tot uiteindelijk Mark eruit gekozen wordt om mee te doen. Ik heb er goed om kunnen lachen en we zullen kijken om het filmpje bij de blog op facebook online te kunnen zetten. In de backpackers straat gaan we naar de steakhouse om te eten, het ruikte er heerlijk en het eten smaakt goed. Later die avond drinken we nog een biertje en kopen we op straat een lokaal vreemd uitziend drankje wat veel gedronken word. Het is groot feest in de stad met optredens, veel mensen en optochten.

In het hotel maken we onze tassen klaar voor de volgende dag, de bergtocht en de vlucht naar Uyuni.
Om 8.15u zouden we opgehaald worden voor Chacaltaya maar reken weer de Boliviaanse tijd dus ruim een half uur erbij. Het is een hobbelige tocht naar de voet van de berg. We rijden tot ongeveer 5000m de rest moeten we zelf klimmen. 400m klinkt niet veel maar klim dat maar eens op een redelijk lastig begaanbaar soort van pad omhoog en dat binnen 1 uur en 20 min boven en beneden. Een deel van de groep gaat die klim ook niet maken hoor en blijft bij het eerste uitkijk punt. Wij natuurlijk wel en het was aardig pittig maar we hebben de 5400m gehaald :) super trots, volgens mij is dit ongeveer de hoogte van het basiskamp Mount Everest, wie wil deze met mij gaan beklimmen??

Om 13.00u zouden we weer in La Paz zijn maar dit bleek 15.00u te zijn. Onze vlucht gaat zo om 19.15u dus nog tijd genoeg. Even een broodje en een bakje koffie en dan wandelen we naar het hotel om onze grote backpacks te halen en met de taxi naar het vliegveld te gaan. Daar zitten we nu dus, door de douane en bij de gate. Om het hele pretpakket compleet te maken begint mijn eten van gisteren avond te werken op mijn darmen helaas, maarja als dat alles is, dan maar extra vaak naar de WC en goed drinken, gaat het vast vanzelf wel weer over..

Vanavond komen we in Uyuni aan en morgen begint onze 3 daagse tour naar de zoutvlaktes. Daar hebbn we echt super veel zin in! We worden rond 10.30u opgehaald dus als het lukt ben ik van plan morgen ochtend om 8 even te gaan hardlopen..Vandaag en gisteren waren weer erg tof, eens kijken of ik de fotos erbij online krijg.

Xx Marielle en Mark