Puno

Om kwart voor 6 gaat onze wekker in Cuzco, eerst snel een ontbijtje om vervolgens om 06.30u de taxi naar de bus te krijgen. Hotel Midori was echt een aanrader, zo'n lieve mensen en het personeel daar heeft ons zo goed geholpen, dat mag echt gezegd worden!

Onze taxi is er netjes op tijd en we rijden voor de zoveelste keer richting het vliegveld, gelukkig nu niet om mijn tas op te halen maar daar in de buurt is onze opstap plaats voor de bus naar Puno. Bij een hoop groene bussen worden we afgezet, het was druk in de stad dus heel veel tijd over hebben we ook weer niet. Dan pakken we onze tickets tevoorschijn en blijkt onze bus niet groen te zijn maar oranje.. Ajj verkeerde bus, we vragen het aan wat mensen en die geven allemaal aan dat we verder de straat in moeten lopen. Met alle rugzakken etc doen we dat tot we op een gegeven moment aan de overkant van de ringweg/snelweg de bus zien.. We hebben nog een paar minuten over maar ook dit hebben we weer gehaald. Zo maken we wel wat mee zeg, we voelen ons wel echt reizigers.

De busreis start rond 7.00u en om 17.30 zouden we in Puno aankomen. Dat betekend dus ook dat we Cuzco nu echt gaan verlaten en dat onze eerste stad er weer op zit. Wat gaat de tijd toch altijd super snel !!
Tijdens de busreis doen we enkele toeristische plekken aan wat wel interessant is. Ook moeten Mark en ik erg lachen om een stel wat naast ons zit wat op iedere markt iets koopt en als eerste 100 fotos van zichzelf maken bij iedere muur en op iedere hoek van de straat op precies dezelfde manier. Daar heb je het wel druk mee op vakantie, vinden wij dan. Verder is een volle dag bus wel een vermoeiende dag en uiteindelijk in het hotel zijn we blij dat we er zijn. We hebben een goede reis gehad, niet reisziek en we hebben het fijn samen.

's Avonds lopen we Puno in als we de bagage gedropt hebben in het hotel. Dit hotel is een stuk groter en wel wat onpersoonlijker. Wel mooie kamers. In de hoofdstraat van Puno zitten veel toeristenshopjes en eet tentjes waar je een 3 gangen menu voor 20 solles (pp) hebt, dat is omgerekend 5,25 euro. Goed te doen dus he. We kijken wat rond en eten een hapje. Morgen (vandaag dus) hebben we een full day tour op het Titicaca meer geboekt. Deze start om 07.00u dus weer lekker vroeg op. Het scheelt dat we toch al in dat ritme zitten.

Vandaag dus gaan we het meer op. Het meer ligt voor 60% in Peru en 40% in Bolivia. We gaan the floating islands zien. Er werd ons geshowed hoe deze eilanden zijn gemaakt en we zien het een en ander van die cultuur. Hier merk je wel erg dat het gespeeld is en het puur op toerisme is. Dan nog steeds wel interessant. Daarna varen we door naar een ander eiland wat midden op het Titicaca meer ligt. Het meer ligt op ong 3800m hoog en is 190m lang en 80m breed. Boven op dit eiland ligt een plein en voordat je daar komt moet je een berg op, wij waren als eerste boven. Goed van ons. Onderweg kwamen we de groep Amerikanen die de eerste dag van de inca trail bij ons waren tegen. Erg vriendelijk en we maken nog even een praatje. In de middag eten we daar de lokaal gevangen vis die overigens erg lekker was en dan maken we een wandeling terug naar de boot. We moeten weer ruim 1,5 u terug varen. Omdat we heel hoog zitten en het hier best fris en savonds echt koud is hebben we niet doorgehad dat onze gezichten een beetje verbrand zijn. Trekt gelukkig wel weer bij..

Terug in Puno worden we hartelijk ontvangen door een groepje jongens en meisjes die engels leren. Ze moeten ons een hele hoop vragen stellen over bijvoorbeeld hoe vaak doe je het huishouden, lees je veel, wat doe je in Peru etc. Aan Mark hadden ze blijkbaar gevraagd wie ik was en hadden de meisjes blijkbaar gezegd "she is beautifull", super schattig toch al heb ik het zelf niet gehoord hoor..

We lopen terug naar het hotel en frissen even op om vervolgens nog even Puno in te gaan. Voor de kindjes van ome Rene hebben we echt een heel tof souvenirtje maar dat gaan we natuurlijk niet verklappen.

Morgen pakken we van Puno de bus naar La Paz, ook deze vertrekt om 07.00u dus ook morgen weer op tijd op. Dit was dan onze laatste dag in Peru, heel tof, hoog en gaaf land van wat we er van gezien hebben natuurlijk maar zeker de moeite waard. Wat gaat de tijd snel ik zou er zo nog een paar maanden achteraan willen plakken om nog veel meer te zien.

En trouwens aan de hoogte zijn we ondertussen aardig gewent gelukkig, beide pillen (hoogteziektepillen)vrij vandaag.

Tot de volgende blog over waarschijnlijk wel weer een dag of 2.

Xx uit het koude Peru, Marielle en Mark