3500 meter Cuzco en de Machu Picchu

Zo waar waren we gebleven, oja die backpack, die komt de komende dagen nog niet. Ofja we hebben geen mogelijkheid om hem op te halen van het vliegveld en AirFrance wil hem niet brengen..

Maargoed onze eerste dag in Cuzco we hebben wat rond gelopen, rustig aan gedaan ergens een hapje gegeten en beide ook wel wat moe van de reis. En dan was er nog een dingetje, hoogteziekte ofzo. Wat waren de verschijnselen daarvan ook al weer hoofdpijn, geen honger, misselijkheid, droge mond, vermoeidheid, moeite met trappen lopen..

We waren savonds al vroeg in het hotel en hoofdpijn, en nog wat meer verschijnselen hadden we beide wel. Optijd naar bed want morgen gaan we de 3 dagen inca trail doen.. Nou dit was een nacht om niet te vergeten, lang geleden dat ik zo ziek ben geweest! Het liefste wilde ik dalen maar dat ging niet, veel water drinken zeiden ze maar dat kwam en ging net zo snel naar binnen als buiten. Mark maakte zich echt zorgen. Bij het hotel zeiden ze dat we maar blij moesten zijn dat we de inca trail gingen doen de volgende dag want die is lager..

We zijn de nacht door gekomen en die ochtend om 6uur op voor de trail. Toch maar proberen wat te ontbijten en dan wachten op het busje.. Maar het busje kwam niet. Bleek niet goed doorgegeven dat we ergens anders opgehaald zouden worden.. (ik nog steeds zonder backpack, wandelschoen etc noem maar op)

Uiteindelijk zijn we met de taxi opgehaald en naar het busje gebracht en konden we gaan. Onze gids spreekt goed Engels en er zitten nog wat jongens uit Amerika en één jongen uit Zweden in de groep. De rit zou zo'n 1,5 uur zijn, reispilletjes zitten in mijn backpack dus heb ik niet, op hoop van zegen dan maar. 1,5u is te doen, toch???

Nu maken we kennis met een typische Peruaanse chauffeur, kenmerken : rijd sowieso te hard, links en rechts inhalen is toegestaan, heel hard op een drempel af rijden en dan vol op de rem, inhalen kan altijd en overal ook dubbel doorgetrokken streep, als Max verstappen door een u-bocht en als laatste maar zeker niet te vergeten veelvoudig gebruik van de claxon! Nou zo'n chauffeur hadden we dus. Ik was blij dat we uiteindelijk uit het busje konden. Na de break zei de gids we zijn er bijna. Ondertussen kon ik wagenziekte en hoogteziekte niet zo goed meer scheiden.. Cuzco lag op 3500m en nu gingen we naar 4315m om vanaf daar met de mountainbike af te dalen. Super gaaf, en het ding met hoogteziekte is: heb je er last van ga dan vooral niet stijgen.

We maken in de break kennis met de groep en dit lijkt wel gezellig te zijn. Onderweg voor het gedeelte dat we er bijna waren vond ik het wel lang duren dus Mark vraagt voor mij hoe lang nog ongeveer, het antwoord was 40/45 min alleen maar haarspeld bochten.. Great, dacht ik maar we komen vast wel boven.

Midden in het Andes gebergte staan we en mogen we met de mountainbike wel via de weg gaan afdalen.. Dit was echt heel gaaf en gaat hard!! Wijj als Nederlanders zijn natuurlijk geboren op fietsen dus dat ging zeker goed. Zo'n 2 uur zijn we bijna alleen maar aan het afdalen geweest. Echt heel gaaf en Mark en ik wilde niet als laatste eindigen (zo competitief als we zijn) , dus je raad het al.. 1 en 2.

Uiteindelijk komen we dus op z'n 1500m uit en gaan de fietsen weer op de bus en wij de bus in. Het is hier in het dal ook best warm dus de jassen kunnen uit. We gaan de bus weer in en gaan naar een dorpje voor lunch met z'n alle. Daar krijgen we de vraag of we mee willen gaan raften. Willen wel heel graag maar mijn bikini is nog steeds op het vliegveld.. Helaas, dat gaat niet op, het kon ook in mijn broek maar ook die heb ik niet veel reserve.. Balen zeg, maarja niks aan te doen.

De groep waar we bij zaten was blijkbaar een 4 daagse tour dus na de lunch worden we bij een andere groep gezet.. Dat was wel jammer want we konden het goed vinden met deze jongens.

We worden bij een groep Israëliërs gezet die echt geen woord tegen ons zeggen. Alleen maar in eigen taal praten en hartstikke onbeschoft zijn.. We balen wel dat we daar de komende dagen mee opgeschept zitten. We rijden naar het hostel en daar is verder niet zoveel meer te doen. We kunnen daar verder niet heel veel doen behalve naar de hot springs (nog steeds lastig zonder bikini) dus we besluiten een rondje door het dorpje te lopen en lekker rustig aan te doen tot dinner.

Een douche zou wel fijn zijn dus we checken de hostel kamer. We hebben een twee persoons bed, een douche tenminste soort van, als je er onder staat ben je bang geelectucuteerd te worden zonder licht, en en kamer zonder stroom en een koude douche. Kortom dat werd een korte en koude douche.

Tijdens het avond eten zitten we naast twee Mexicanen die wel aardig zijn en het eten die avond staat in het teken van koud en heel zout..

Volgende dag, dag twee van de tour, waar we vandaag dus zijn staat in het teken van zipline en een 19km walk.

Zip line hebben wij al een hele gave gedaan in Zuid-Afrika dus besluiten wij over te slaan, is namelijk best duur (20 dollar pp) . Als groepsdruk worden we wel met een grote groep mee gestuurd en alle Peruanen vragen ons mee te doen evt met korting (psst, "fifteen dollar? ") . We doen het lekker niet en maken zelf een wandelingetje in het gebied en spelen en spelletje machiavelli (ik won eindelijk een keer van Mark) tegen het einde van de ochtend is iedereen terug en gaan we met het busje richting lunch om ons vervolgens klaar te maken voor de walk van 3 uur.

Samen met de Mexicanen van gisterenavond, een groepje Fransen en een Zwitsers stelletje doen we de wandeling aan de voet van de Machu Picchu. Met de backpacks en al, na een uurtje of 2 wordt het wel pittig maar we hebben het gehaald tot het dorpje.

In het dorpje gaan we naar het hostel en blijkt dat wij een ander hostel/hotel hebben. We hebben echt een best grote kamer, WiFi, wc papier en ook belangrijk een warme douche :) heerlijk om even op te frissen. Daarna gaan we naar de lokale supermarkt om wat eten in te slaan voor morgen op de berg. Dat word een behoorlijke tocht want wij hebben er voor gekozen (nu gaan er meerdere denken jullie zijn echt "loco") om de Machu Picchu te beklimmen, dat zijn z'n 2000 stappen en meer dan 1000m alleen maar klimmen en dit moet binnen een uur gebeurt zijn, oja en daarvoor moeten we om 04.00u opstaan (favorietje van Mark).

Samen met het groepje Franse, Zwitserse en Mexicanen hebben we afgesproken om 04.00u te meeten en samen naar de top te klimmen..

De wandeling van vandaag was wel gaaf, super mooi gebied en tof om een leuke groep mensen te ontmoeten.

Het avond eten hebben we samen gedaan en op Facebook alvast een paar fotootjes. Binnenkort zullen we wat fotootjes op Facebook gooien die van de camera komen.

Morgen na de wandeling hebben we rond 16.00u de trein en bus terug naar Cuzco, hopen dat de hoogteziekte dan mee valt en kunnen we savonds als we terug zijn eindelijk mijn backpack op gaan halen.. Zo fijn om weer lenzen in te kunnen doen en mijn zonnebril op te zetten en oja, eindelijk weer schone kleren aan..

Eerst de klim morgen naar 2500m maar eens halen. We hebben er zin in.

Weltrusten and we will keep you updated.

Xx Mariëlle en Mark