Als dat maar weer goed gaat..

Na tot nu toe een hele gave reis zijn we dan toch echt op onze een na laatste bestemming aangekomen en dat is Bonito. Een plaatsje wat ook in het Pentanal gebied ligt.

De middag dat we aankomen zorgen we dat we de vouchers hebben om morgen activiteiten te gaan doen. Er is een festival gaande waar we even blijven kijken en we wandelen wat rond in het stadje.

Het verblijf wat we hier hebben is van een Belgische man die frans spreekt en zijn Portuguese vrouw. Een groot stuk grond met daarop allemaal kleine huisjes, mooie accomodatie weer en prettig dat we hier een auto hebben dus zelf een hoop kunnen rijden en zien.

De enige volle dag die we in Bonito hebben is vandaag (maandag) 30 juli. We moeten vroeg op om om 08.00u met de rondleiding door de Grotta de Azul mee te gaan. Dit is een grote grot met heel blauw water.

Als we hier aankomen schrijven we ons in als aanwezig en mogen we bij de introductie aanschuiven. In het vlotte Portugees wordt dit uitgelegd tot dat we kunnen vragen of engyels ook mogelijk is. We zien de vrouw kijken: oh Engels.. Er wordt een andere man bijgehaald en die legt ons kort uit wat de bedoeling is. Ook vertelt hij iets over de grot en het ontstaan en dan begeleid hij ons weer naar de groep.. Oke geen verder Engelse gids meer dus.

We moeten met de groep en de vrouw die Portugees praat mee. Onderweg stopt ze meerdere keren om iets te vertellen waar wij dus echt geen woord van verstaan... Tot zover dus eigenlijk voor ons de rondleiding.

Het water in de grot was inderdaad mooi blauw en was wel gaaf om te zien maar daar hield het opzich ookwel bij op. Super bijzonder vonden we het dan toch niet.

In de middag rijden we naar de rivier Rio Sucurí met kristal helder water. Hier gaan we stroomafwaards snorkelen. Dit vonden we wel heel gaaf om te doen.

Om hier te komen moesten we natuurlijk eerst weer een eind over een zandweg maar uiteindelijk waren we daar. Ondertussen heb ik mij ook al afgevraagd of we wel een wetsuit aan zouden krijgen want dat water zal vast niet warm zijn en ik houd niet zo van koud water...

En inderdaad we kregen een wetsuit aan en gingen zn ongeveer 2 uur snorkelen. Kort kreeg het groepje een uitleg en de begeleider komt in een bootje achter ons aan. We zijn inderdaad heel wat visjes tegen gekomen en het was een mooie ervaring. Tevens was dit voor vandaag ook onze laatste activiteit. Gisteren hebben we van te voren een GoPro (ofja wat erop lijkt) gehuurd om onder water te kunnen filmen. De filmpjes hiervan ontvangen we in de loop van de week.

Terug in het hotel is het tijd om ons klaar te gaan maken voor de laatste vluchten van morgen van Campo Grande naar Sao Paulo en vanuit daar naar Rio. Vrijdag moeten we dan alweer naar huis, balen want ik kan altijd wel langer op vakantie zijn denk ik...

In de avond eten we nog een lekker visje en morgen ochtend staan we op tijd op. We moeten nog 4 uur rijden naar Campo Grande. Ook hebben we nog even de mogelijkheid om de laatste twee blogs te uploaden, die van de grensposten en de blog van Miranda.

Dan vandaag 31 juli zijn we ondertussen aangekomen in Rio de Janairo. Ook dit ging natuurlijk net als wel vaker deze vakantie, niet zonder slag of stoot.

We vertrekken vanuit het hotel na het ontbijt redelijk op tijd. We hadden nog wel wat speling maar moesten nog wel tanken. Op de route pakken we een station net uit het dorp en zeggen we dat de tank vol moet. Ik vraag of ik met de creditcard mag betalen maar dat kan helaas niet. Ik geef de mannen (ja er wordt hier voor je getankt net als in Afrika) al het contant wat ik heb en daar tanken ze voor. Het gevolg dus dat ik geen cash meer heb en geen volle tank. Dan maar terug naar het dorpje en opnieuw tanken.

We vinden een ander station dus ik zeg tegen Mark dat hij maar gaat tanken en dan loop ik naar een bank. Kom ik bij de bank blijkt dat deze niet werkt met Mastercard. Ik moet dus een banco de Brazil hebben en die zit dan weer een paar blokken verderop op het plein.

Als ik terugloop naar Mark heeft hij al getankt maar heb ik geen cash (bank was te ver) maar konden we gelukkig met creditcard betalen. Dat doen we en vervolgens rijden we naar de bank op het plein om voor eventuele tol contanten op zak te hebben.

Na een paar keer geprobeerd te hebben blijkt deze bank niet te werken. Dan maar een bank onderweg zoeken. Je snapt nu natuurlijk wel dat we alle speling die we hadden verloren zijn!

We vervolgen onze weg en rijden op een gegeven moment een dorpje in waar een bank zou zitten (op de route naar het vliegveld) als er ineens politie op de weg staat. We reden te hard maar het busje voor ons ook (en overigens wordt er door alle auto's minimaal 30km/u harder gereden dan toegestaan). Helaas we worden aangehouden. Ojee wat nu weer dachten we allebei.. De politie vraagt onze huurpapieren en het rijbewijs van Mark. Voor hem hadden we nu geen internationaal rijbewijs dus hopelijk is dat niet nodig. De politie loopt een rondje rond de auto en vraagt of we Portugees praten. Daar antwoorden we nee (ofja... No) op en vervolgens krijgen we onze spullen terug en mogen we doorrijden.. Pff wat een geluk zeg..

We komen nog op tijd bij de autoverhuur aan en alles is verder goed. Op het vliegveld kunnen we meteen in de rij om onze spullen in te checken als we voor de volgende verrassing komen te staan..

De mevrouw achter de bali kijkt naar onze backpacks en vraagt ook of we wel Spaans konden, omdat Portugees sowieso niet ging lukken. Ze zegt iets over dat we maar 1 tas mogen inchecken en vraagt hoeveel we er hebben. Onze twee backpacks zijn echt niet te missen en ze moeten toch beide mee... De mevrouw zegt ons uit de rij te moeten en eerst moeten we maar bij gaan betalen ergens. Ook vraagt ze of ze iemand moet sturen om te helpen dus we zeggen maar Ja. Heel vreemd dat je naar een maand reizen met twee tassen deze ineens verminderd moet hebben naar 1 maar oke dachten wij dat zoeken we dan in Nederland maar weer uit en kijken we wel hoe we dat geld weer terug krijgen.

De man die met ons meegestuurd wordt kijkt bij de bali mevrouw op het scherm mee en ze mompelen iets. De rij achter ons is ondertussen weet ik hoe lang... Uiteindelijk wil ze onze beide tassen en zegt ze dat het zo goed was. Beide tassen konden dus toch mee. We hebben we voor deze vluchten een overstap dus we zeggen nog tegen elkaar als dat maar weer goed gaat..!

De vluchten zijn prima gegaan en we zijn met alle tassen en al aangekomen in Rio. Nu is het bedtijd morgen weer een nieuwe dag.

Weltrusen allemaal!

Xx Marielle en Mark